देशमा रोजगारीको अवसर नपाएर युवाहरू विदेश पलायन भइरहेका बेला, गुल्मीका एक युवाले भने गाउँमै कृषिमा उदाहरणीय सफलता हासिल गरेका छन्। गुल्मीको छत्रकोट गाउँपालिका–५ खर्ज्याङका ४० वर्षीय विष्णु भण्डारीले बाँझो जमिनलाई सदुपयोग गर्दै कृषि पेसामा फड्को मारेका हुन् ।
खर्ज्याङको ४५ रोपनी जग्गामा भण्डारीले काँक्रा, लौका, तोरी, फर्सी, खुर्सानीलगायतका तरकारीहरू लगाएका छन्। कुखुरापालन र मासु व्यवसायसमेत गर्दै आएका भण्डारीको मुख्य उत्पादन भने काँक्रा हो।
विसं २०७२ मा ‘घरेलु तथा साना उद्योग विकास कार्यालय’मा ‘पूर्णिमा कृषि तथा पशुपक्षी फर्म’ दर्ता गरेर व्यवसाय सुरु गरेका भण्डारीले गत वर्ष मात्रै रु सात लाख बराबरको काँक्रा बिक्री गरे। सुरुवाती चरणमा थोरै उत्पादन गरे पनि अहिले व्यवसाय फस्टाएको उनी बताउँछन् । "गत वर्ष दुई हजार बोटमा फलेका काँक्राबाट रु सात लाख आम्दानी भयो," उनले भने, "यो वर्ष १० हजार बिरुवा लगाएको छु, उत्पादन भएका सबै काँक्रा बिक्री हुँदा ३० लाख आम्दानी हुन्छ।"
दुई वर्ष अगाडिसम्म काँक्राको मूल्य प्रतिकेजी ४० रूपैयाँसम्म रहेको थियो। तर गत वर्ष मूल्य बढेर रु एक सय ४० सम्म पुग्यो। जसले गर्दा उनको आम्दानी पनि बढ्यो । गत वर्ष भएको आम्दानीबाट उत्साहित भएर यो वर्ष बिरुवा थपेको भण्डारीले बताए । यो सिजनका लागि पनि काँक्रा तयार भइसकेको छ । गत मङ्सिर ३० गते रोपेका काँक्रा चैत १० बाट बिक्री सुरु भएका थिए । अहिलेको सिजनमा मात्रै उनले तीन सय क्विन्टल काँक्रा बिक्री गरिसकेका छन् । अहिले फलेका काँक्रा सकेसम्म अहिले नै बिक्री गर्ने, नभए पाकेका पहेँला काँक्रा दसैँ–तिहारको समयमा अचारको लागि बिक्री गर्ने उनको योजना छ । दसैँ–तिहारमा पनि बिक्री नभए बीउको लागि प्रयोग गर्ने भण्डारीको भनाइ छ । यो सिजनमा उनको एउटै बगैँचाबाट दैनिक १० क्विन्टलसम्म काँक्रा बिक्री भइरहेको छ ।
भण्डारीले काँक्रासँगै बेमौसमी मकै उत्पादन, कुखुरापालन र दुई पोखरीमा मत्स्यपालन पनि गरेका छन् । सबै व्यवसायबाट खर्च कटाउँदा पनि मासिक न्यूनतम एक लाख रूपैयाँ बचत हुने उनले बताए । अहिले गर्मी मौसम भएकोले काँक्रोको माग अत्याधिक छ । आगामी असार महिनासम्म काँक्रो बिक्री हुने सिजन छ । गर्मी सिजन सुरु भइसकेको हुँदा यस पटक बाहिरबाट जिल्लामा काँक्रो भित्रिसकेको छैन । जसले गर्दा बजारमा काँक्रोको माग अत्याधिक रहेको छ । काँक्रो खानाको साथसाथै विवाह, महोत्सव तथा पाठपूजाको समयमा पनि प्रयोग हुन्छ । भण्डारीले यस पटक चार सय क्विन्टल काँक्रो उत्पादन गर्ने लक्ष्य लिएका छन् । उनले अहिले एक हजार बेमौसमी काँक्रोका थप बिरुवा लगाइसकेका छन् । उनको काँक्रा स्थानीय बजारका साथसाथै तम्घास, पाल्पा, बुटवल र काठमाडौँसम्म पुग्ने गरेको छ ।
उनलाई घरपरिवारको पनि पूर्ण साथ मिलेको छ । घर परिवारका चार जनाबाहेक थप चारजनालाई मासिक तलबमा रोजगारीसमेत दिएका छन् । पछिल्लो समयमा गाउँमा किसानलाई बाँदर, बँदेल, दुम्सी जस्ता वन्यजन्तुले बालीनालीमा हानीनोक्सानी गर्दै गएको अवस्था छ । तर भण्डारीले भने उक्त समस्या नभएको हुँदा कृषि उत्पादन गर्न सहज भएको बताए । भण्डारीको लोभलाग्दो कृषि कर्मले जिल्लाका युवाहरूलाई थप हौसला मिलेको छ। “गर्न सके गाउँमै थुप्रै सम्भावना छन्,” भण्डारीले भने ।
राज्यले टनेल दिए हुन्थ्यो
काँक्रा बिक्री गरेर आम्दानी लिन जति सजिलो छ, उत्तिकै मेहनत उत्पादन गर्न पनि छ । वर्षा धेरै हुँदा र बिक्री नहुँदा उनले थुप्रै पटक घाटा पनि बेहोरेका छन् । काँक्राको लागि टनेल आवश्यक पर्ने भए पनि उनले खुल्ला चौरमा उत्पादन गर्दै आएका छन् ।
वडा कार्यालयमा थुप्रै पटक टनेलको लागि आवेदन दिए पनि सहयोग नपाएको भण्डारीले गुनासो गरे । “थुप्रै पटक धाएँ, पाइनँ,” उनले भने, “मकै शत प्रतिशत, नभए ५० प्रतिशतसम्म अनुदानमा हाइटेक टनेल दिए उत्पादन अझ बढाउने थिएँ ।” टनेल नहुँदा वर्षाको कारणले गत वर्ष मात्रै पाँच क्विन्टल काँक्रा नोक्सान भएको उनले बताए । सात लाखको काँक्रा बिक्री गरिसकेपछि थप पाँच क्विन्टल नोक्सान हुँदा धेरै मर्का नपरेको उनी बताउँछन् । “अब निरन्तर काँक्राखेती गर्ने हो, अरू पेसा सहायक हुन्,” भण्डारीले भने, “यसमा राज्यको तर्फबाट केही सहयोग भए आभारी हुने थिएँ ।”
